Z psychologiem przy stole

Ostatnio pisałam Wam o anoreksji dziś słów kilka o bulimii. To jest zaburzenie, w którym najpierw się objadamy a potem wydalamy z siebie, pod wpływem silnych wyrzutów sumienia to jedzenie. Można to robić albo za pomocą prowokowanych wymiotów lub środków przeczyszczających. Ponad 90% chorujących na to zaburzenie to kobiety. U podłoża tej choroby mogą leżeć nieprzepracowane, trudne sytuacje życiowe, traumy, stresy dnia codziennego czy problemy  zawodowe lub w szkole, jeśli problem dotyczy nastolatków. Pisałam Wam już, że jedzenie to świetny regulator emocji. Przynosi natychmiastową niemal ulgę w napięciu. Jeśli dodamy do tego mało wrażliwe na potrzeby danej osoby otoczenie to mamy gotową receptę na bulimię. W tej chorobie, podobnie jak przy anoreksji występuje silny lęk przed przytyciem i niskie poczucie własnej wartości. Nie ma za to silnej potrzeby kontroli, co nie znaczy, że takie osoby nie są ambitne czy nie posiadają silnego dążenia do celu. W przeciwieństwie do anoreksji bulim

Dziś z okazji dnia dziecka życzę wszystkim dzieciom - tym dużym i tym małym szczęścia, radości, zdrowia i doceniania każdego dnia.  Niniejszy post jest o tym, co może być potrzebne do zbudowania dobrej, zdrowej więzi z dziećmi. Nie potrzeba wcale do tego pieniędzy, fantastycznego domu z basenem i trzema garażami. Wszystko, czego potrzebujemy już mamy w sobie. Od pierwszej wiadomości o byciu w ciąży, przez pierwsze chwile tuż po porodzie, aż do końca swojego życia rodzice dbają i troszczą się o swoje dzieci a przede wszystkim odczuwają wielką, bezinteresowną miłość. Warto to piękne uczucie okazywać. Wychowanie wcale nie jest takie proste jak się wydaje, nikt też tego nie uczy. W trakcie tego procesu, jako rodzice popełniamy wiele błędów, ale też odczuwamy jeszcze więcej radości i dumy. W zabieganej codzienności nie mamy aż tyle czasu ile byśmy chcieli, aby pokazać dzieciom, to, co do nich czujemy. Co więc zrobić, żeby ta więź z dzieckiem była jak najsilniejsza, aby czuło naszą miłość