Z psychologiem przy stole

Plaża, orzeźwiająca bryza wiejąca od morza, piekna pogoda i ja szczupła , w stroju kąpielowym na piasku, przyciągająca spojrzenia ludzi. Płaski brzuch, jędrne ciało, wysoka samoocena.....tyle, że to wszystko dzieje się w głowie. W rzeczywistości jedna oponka tu, inna oponka tam, bikini tylko w marzeniach a w szarej codzienności kolejna dieta cud, która w rezultacie może przynieść parę kilo mniej ale w dłuższej perspektywie zazwyczaj kilogramy wracają.  Czy liczyłyście drogie panie, ile razy byłyście na jakiejkolwiek diecie? Zachęcam do policzenia. Czy odpowiada Wam takie życie? No właśnie... Co sprawia , że zaczynamy diety. W ogóle bardzo nie lubię tego słowa " dieta". Kojarzy mi się z wyrzeczeniami, odmawianiem sobie drobnych przyjemności żywieniowych, narzucanym przez innych jedzeniem , poczuciem winy, kiedy zjem coś " niedozowolonego" , wieczną kontrolą. Jest tyle fantastycznych rzeczy w życiu do zrobienia zamiast skupiania się na kontrolowaniu kalorii, pilnowani...

Ostatnio pisałam Wam o anoreksji dziś słów kilka o bulimii. To jest zaburzenie, w którym najpierw się objadamy a potem wydalamy z siebie, pod wpływem silnych wyrzutów sumienia to jedzenie. Można to robić albo za pomocą prowokowanych wymiotów lub środków przeczyszczających. Ponad 90% chorujących na to zaburzenie to kobiety. U podłoża tej choroby mogą leżeć nieprzepracowane, trudne sytuacje życiowe, traumy, stresy dnia codziennego czy problemy  zawodowe lub w szkole, jeśli problem dotyczy nastolatków. Pisałam Wam już, że jedzenie to świetny regulator emocji. Przynosi natychmiastową niemal ulgę w napięciu. Jeśli dodamy do tego mało wrażliwe na potrzeby danej osoby otoczenie to mamy gotową receptę na bulimię. W tej chorobie, podobnie jak przy anoreksji występuje silny lęk przed przytyciem i niskie poczucie własnej wartości. Nie ma za to silnej potrzeby kontroli, co nie znaczy, że takie osoby nie są ambitne czy nie posiadają silnego dążenia do celu. W przeciwieństwie do anoreksji b...

Dziś z okazji dnia dziecka życzę wszystkim dzieciom - tym dużym i tym małym szczęścia, radości, zdrowia i doceniania każdego dnia.  Niniejszy post jest o tym, co może być potrzebne do zbudowania dobrej, zdrowej więzi z dziećmi. Nie potrzeba wcale do tego pieniędzy, fantastycznego domu z basenem i trzema garażami. Wszystko, czego potrzebujemy już mamy w sobie. Od pierwszej wiadomości o byciu w ciąży, przez pierwsze chwile tuż po porodzie, aż do końca swojego życia rodzice dbają i troszczą się o swoje dzieci a przede wszystkim odczuwają wielką, bezinteresowną miłość. Warto to piękne uczucie okazywać. Wychowanie wcale nie jest takie proste jak się wydaje, nikt też tego nie uczy. W trakcie tego procesu, jako rodzice popełniamy wiele błędów, ale też odczuwamy jeszcze więcej radości i dumy. W zabieganej codzienności nie mamy aż tyle czasu ile byśmy chcieli, aby pokazać dzieciom, to, co do nich czujemy. Co więc zrobić, żeby ta więź z dzieckiem była jak najsilniejsza, aby czuło naszą mi...

Bardzo się cieszę, że post o zaburzeniach odżywiania przypadł Wam do gustu. Dziś kilka słów o anoreksji. Przypominam, że jest to zaburzenie zwane inaczej jadłowstrętem psychicznym. Charakteryzuje się zaburzeniami w przyjmowaniu pokarmów podszytymi silnym lękiem przed przybraniem masy ciała, skutkujące niedowagą i wieloma innymi zaburzeniami psychosomatycznymi. Anoreksja to powolne samobójstwo na raty ze szczególnym okrucieństwem bym powiedziała, gdyż jest to śmierć głodowa. Przy tej chorobie niszczy się powoli całe ciało, ale też psychikę. Zaczyna się, można powiedzieć: jak zwykle. Są osoby, które bardzo chcą się odchudzać no i zaczynają to robić tylko nie przestają.  Skąd się bierze anoreksja? Ma wiele różnych przyczyn - jedne z nich to czynniki osobowe. Często Wam piszę, że emocji nie jesteśmy w stanie kontrolować, możemy je za to zajeść lub pod wpływem silnych uczuć przestać jeść. Jedzenie jest tym, co pozostaje w naszym polu decyzyjności. Mamy wpływ na to, co i ile jemy. ...

Czy uważacie się za osoby asertywne? Część z Was zapewne powie, że nie, a część zapewne tak do końca nie wie, co ten termin właściwie oznacza. W psychologii asertywność oznacza umiejętność wyrażania własnych emocji, myśli, zdania, postaw w otwarty sposób nienaruszający praw, ani psychicznego terytorium innych osób oraz własnego. Jednym słowem jak zawsze na wszystko mówisz " nie" to wcale nie jesteś asertywny 😉 . Chodzi o to, by w sposób pozbawiony agresji, również tej słownej, zachowując szacunek do drugiej osoby powiedzieć, że się z czymś nie zgadzasz, bo to jest sprzeczne z Tobą. To jest coś takiego jakbyśmy chcieli powiedzieć " słuchaj, szanuję Ciebie i Twoje zdanie, ale ja mam inne. Może przedstawimy swoje punkty widzenia i się jakoś dogadamy a jak nie, to każdy spokojnie pójdzie w swoją stronę". Nie ma przymusu, żeby każdy zgadzał się z nami czy chciał dyskutować. Moje prawa są tak samo ważne jak Twoje prawa, moje potrzeby tak samo ważne jak Twoje. Nikt nie...

Rodzina patchworkowa to jest rodzina, która jest poskładana z osób, których poprzednie związki się rozpadły. Nie jest to taka tradycyjna rodzina, gdzie każdy ma przypisaną jakąś rolę. Według danych GUSU rozwodzi się, co drugie, trzecie małżeństwo. Wiele z tych osób wchodzi w nowe związki, nie rzadko małżeńskie. Powstaje nowa rodzina, ale ciut bardziej skomplikowana. Szczęście w związku i rodzina to bardzo poszukiwane wartości, nic, więc dziwnego, że ludzie  dążą do ich ponownego zdobycia. Relacje w takich strukturach nie są proste, ponieważ macocha to nie mama, ojczym to nie tata. Może się zdarzyć, że jedno z partnerów bardziej pobłażliwym okiem patrzy na własne dziecko a surowszym na dziecko partnera. Tu na nowo buduje się nie tylko relacje: partner- partner, ale też dziecko - partner rodzica, dziecko - dziecko.  Każda rodzina jest inna, podobnie jak każda sytuacja, dlatego prosiłabym w tym miejscu o uważne czytanie ze zrozumieniem. Napiszę ogólnie a jeśli ktoś potrze...

Zdrowe poczucie własnej wartości to zaufanie do siebie samego, to wiara we własne możliwości, satysfakcja z własnego wysiłku, dawanie sobie prawa do miłości, dobrych relacji oraz dobrej pracy i płacy. Przy stabilnej samoocenie ludzie lepiej radzą sobie w sytuacjach kryzysowych, są bardziej autonomiczni przy podejmowaniu decyzji, niezależni i lepiej sobie radzą z krytyką. Życie jest jak pudełko czekoladek, jak mawiał Forrest Gump. Czasem przynosi sytuacje, które mają negatywny wpływ na naszą samoocenę. Bywa też, tak, że nie mamy możliwości nabyć właściwego poziomu poczucia własnej wartości. Nic straconego - nad tym można pracować i można zmienić poziom samooceny do takiego, który jest dla nas wystarczająco dobry. Jak to zrobić? Zaznaczam tu znowu, że każdy z nas jest niepodrabialną indywidualnością i u każdego może przebiegać to inaczej, ale kilka podpowiedzi Wam zostawiam: 1. Poznaj samego siebie  - tak, dobrze czytasz. Lubimy poznawać innych, ale co z nami samymi? Czy wiesz...

"Pewna staruszka miała dwa dzbany, w których codziennie nosiła wodę ze studni do swojego domu. Jeden z dzbanów codziennie donosił całą zawartość, nie tracąc po drodze ani kropelki. Drugi miał jednak spore pęknięcie, przez które duża ilość wody wyciekała. Skutek był taki, że donosił on do domu tylko połowę swojej zawartości. Pierwszy dzban był bardzo dumny z siebie, że tak dobrze wywiązuje się ze swojej pracy. Przechwalał się przed kolegą i naśmiewał z  jego nieporadności. Drugi dzban był bardzo smutny i rozżalony z tego powodu. Uważał, że do niczego się nie nadaje. Pewnego dnia postanowił podzielić się swoimi przemyśleniami ze staruszką, -Dlaczego ciągle zabierasz mnie se sobą do studni? Przecież to nie ma sensu. Przez swoje pęknięcie donoszę tylko połowę wody do domu! Jestem beznadziejny. Trzeba mnie wyrzucić! Słysząc te słowa staruszka uśmiechnęła się delikatnie i zapytała: -Czy idąc drogą, zauważyłeś, jak pięknie jest ukwiecona? Ty to sprawiłeś! Woda, która wylewa się z ciebie...